ODA ng MAKATA (p.1)

    ODA ng MAKATA  -SVJ

Mga salitang lumalabas sa isipan ko sinta

Ikaw ang sinasambit, nasa akin g ala ala

Can’t explain to myself, oh bakit nga ba

How I miss you, ganun nga siguro talaga

Eh, hahawakan ko ang dibdib, mabilis ang tibok

Lalong lalo na kapag isipin kang lubos

Lilipas sandali, mga mata’y mapapaluha

Ehem… bubulong sa hangin oh mahal kita

Aabangan nalang ang araw hanggang sumapit sinta

Biglang hihiling na sana ang araw mahawakan, mayakap, mahagkan kang muli Inshallah…abot kamay na

-Serapio V. de Jesus

Bago matulog aking mahal ikay naaalala

Sa pagpikit nang mata ay ikaw ang nasa diwa

Kasabay ng bulong sa isip kamusta ka nga ba

Nang may paghingi ng paumanhin, pasensya

Di mawaglit sa isipan kung ano ang gagawin

Sa paglipas ng araw ay parusang nakalambitin

Di maiwasang magtanong ok kaya parin

Kakayanin pa bang maghintay ka gang sa pagdating

Parang oh kay tagal naman, oras na ay iikutin

minsan akoy nangarap na ako man lang ay bigyan

nang maylikha ng isang iniibig oh minamahal

iyong tipong manghihimlay at siyang mag aalay

ng wagas na kaligayahan, ng bawat isa hangad

hindi nagmadali, naghintay lang oh ng pilit

lagi nalang sa isip, sa maylalang walang kulit

kahit na minsan oh lagi nalang nagtatanong oh bakit

bakit laging ang damdamin ay yakap ng sakit

minsan pa nga ay naiisip na wala talaga

sa trabaho, tutok ang oras, araw at ala ala

maski ang paglayo nalang san bansa mapunta

at heto na nga, nakaapak sa lugar ng arabia

noong una wala sa isip ang magkaroon ng pag ibig

dahil narito sa ibang bayan, trabaho lang sa tuwid

ang mag ipon para sa kasaganaang hinahangad

at makapagsimula nang handa sa lahat nang labanan

hanggang sa dumating ang puntong, ikaw ay nakilala

sa pungay ng mata, akalay anghel na nasa lupa

oo alam ko sa sariling walang lakas at pag asa

pero ang kalooban, ang katulad mo ang ninanasa

nang malaman ang ngalan, ako ay ganun kasaya

nang sa facebook oh ang profile ay makita

oh ikaw na nga, puso ay tumibok ng bigla

may pag ibig na nadama, oh ikaw mahal kita

naisip ko tuloy sa lawak nitong buong mundo

sa layo ng tinungo ay ikaw natagpuan ko

mga pinangarap ay bigla nalang nangagsitotoo

ikaw oh sinta, ikaw na nga oh ikaw na nga

kaya mula noon ay ang sa obra naging maligaya

dahil may paglalaanan na ng impok ang nadarama

lalo pa nang ikaw ay sa aba napaibig pa sa ako

oh anong saya, parang katapusan na ng mundo

at nang mayakap ka... di ko talaga maikakaila

ang damdamin ko oh ganun sadyang kakaiba

at nang mahagkan ka para samyo ng rosas ang umaga

lumulutang sa hanging, umiindak sa masayang musika

at sa tuwing ikay kasama, laging ang araw ganap na

kasama pa ang buong lingong, ganun talaga saya

tila bang ang saglit ay katumbas ng walang hanggan

gaya nang aking pagmamahal, pang walang katapusan

oh mahal kita, di man masambit sayo oh aking sinta

pero laging sa puso ko, laman ka ng alaala

ang marinig lang ang tinig ay nagbibigay payapa

siyang nagiging lakas na tumayo, lumaban at magtyaga

Inisip ko dati, tunay na pag ibig na siya na nga

Ngayon isip na lang, nawala nang parang bola

Kagustuhan ba iyon ng tadhana oh sumpa

Oh pansariling desisyon, mali nga ba kaya?

Isa isa pumapasok sa isipan kung bakit pa ba

Kung bakit sangkatirbang bakit ang sagot ay wala

Kung saan huhugutin, di malaman oh sinisinta

Bakit nga pa ba… buhay ay ganyan pa nga ba

Ganyan naman talaga damdamin daw ay lumilipas

Ang matamis na ngiting ay ganun napaparam

Bakit ang nadarama, sakit ng rurok ng kalooban

Nang may pagsisising, bakit ganito kinalabasan

Paalam na nga ba? O umpisa lang ng bagong saya

Paalam na nga ba? O nais matuto lang ng tama

May pag asa pa nga ba?oh sadyang may tuldok na

Wag naman sana, kelan kaya tanggap ng oh aba

Hindi nga ba habang may pag ibig pa na natitira

Magpupursigeng tumayo, ipaglaban nadarama

Pero paano nga ba eh siya ay sumuko na…

Ipagpipilitan pa ba?oh aasa nalang sa wala?

Ano nga ba gagawin…ano nga ba oh Diyos

Ano ang gagawing desisyon na nasa ayos

Di malaman ang gagawin… di malamang oh lubos

Pano kaya ang bukas, panibagong pagtutuos

Sige lang hayaan muna?para makapag isip

Hayaan munang makapag isip na sa buhay mawaglit?

Tatahimik na lang… ano pa nga bang ipagpipilit

Sige lang hanggang dumating ang landas ng pagsapit

Okey, di pa nga natatapos ang araw naaalala kana

Pano pa kaya sa linggong malilimot ng tadhana

Sa paglipas ng buwan, hihimlay ang nadarama

May pag ibig pa nga ba… may pag ibig pa nga ba

Pero kahit na ganito mga pangyayari sa buhay

Na ikaw minamahal sa piling ay kalayuan

Sa pagpikit ko ay naaalala ka at kayakap

Kalian pa kayang muli halik mo malalasap

Ngayon tuluyan nang magaganap ang pagkakalayo

Si mahal at ako, mapupunta sa magkaibang dulo

Masakit man isipin ni ang sa buhay ay tanggapin

Ganun talaga ang kapalaran mapaglaro oh alipin

Sana isipin mo lagi ako ay nasa iyong tabi

Isipin mo lagi ang pag ibig sa iyo ay maluwalhati

Ito nadaramang ito tunay at di magbabago

Panahon man ay lumipas, ito ay mag aapoy ng todo

Oh mahal irog, aking sinisinta sa abang buhay

Nag iisa kalang nagpatibok ng puso ng walang humpay

Ang nag alis sa pangungulila at walang hanggang lumbay

Ngayon man ay may lungkot, yakap ang iyong alalay

Malayo man ay parang malapit rin aking mahal

Dahil ang sa puso ko ay yakap ka buong agdamag

Sa paglipas ng oras ay tila samyo ng umaga

Na naghahatid ng ibayong lagaya at tuwa

Tanging sa iyo iniaalay ang tula na ito

Kalakip ng aking damdaming tibok lamang ay sayo

Nang sa bawat titik ay hinulma ng pag aalala ko

Na may bulong n asana wag kang magbago mahal ko

Duyan iduyan ang pagaspas ng hangin tila musika

Wari naririnig ko ang tagapagpayapa saking wika

Na nagmumula sayo na may sambit oh mahal kita

Mag ingat k asana at gabayan ng Diyos na dakila

Oh sinta, siyang pinakamamahal aking hirang

Sa paglipas ng araw lalog sumisidhi ang siyang

Nararamdaman sayo hanggang sa makasama kang

Kayakap at sa buong magdamag na walang hadlang

Tumitibok tibok… tok tok tok….kalabog

Tila sinlakas ng galit ng sa langit oh kulog

Tila lasing na sa bung barangay bumalagabog

Bog bog bog… puso ko iyan, lungkot wag pumasok

Love duv love duv, tinig ng aking puso

Na kapag ikay naaalala bumibilis ang tibok nito

Hihinto pasumandali, normal pa naman ito

Lubos na umiibig, nagmamahal ng totoo sa iyo

Na kahit ano pang tunog ang lumabas at marinig

Di magbabago ang damdaming sayo pakikiniig

Mananatili k asana, dahil dati pa nasabi na

Na ikaw na nga ang iniirog oh sinisinta