Ala-ala

ALA-ALA

Mula ng maramdaman ang pag ibig na akalay wala ng hanggan

Sinabi sa sariling ito ay panghabangbuhay at siya na lang

Di inaasahan biglang bigla ay ikaw mahal nawala nalang

Ang siglang hatid, ngayon naiwang sawi at lugmok sa kalungkutan

Oh kayhirap tanggaping gayun na lang ang pangyayari

Sari saring pag sisisi ang ginagawa sa buhay pagkataong sawi

Nagtatanong sa sariling ano nga ba ang nagawang di mabuti

Ano nga ba ang gagawin n gang nadaramang sakit ay mapawi?

Gulong gulo ang isipan, itong lito ang sa nararamdaman

Pilit mang balikan ang nakaraan, di malaman ang pagkakamali kung nasaan

Pilit mang alalahanin ang pangyayari, alam sa sarili di siya nasaktan

Bakit ganun nalang ginawa mo, parang wala naman tayong pinagsamahan

Kaya ngayon ay ayon lumimot na lang at sa bukas ay magpursige

Hanggang sa maging ganap ang nadarama ay tunay at kapuri puri

May sakit man pero ito talga ang nakakabuti

Sabay ang kahilingang sana minsan matanong ka kung bakit ini.

Bahagi ka ng buhay na kailanman ay hindi mapapawi

Kahit ang minamahal ay narito na ikaw ay mananatili

Maalala nalang na minsan may minahal na ikaw.

Na maitatago sa baol ng puso, magpakailanman

Minsan talaga sa buhay dumadating ang punto na akala na natin pangwalang hanggan na. masaya ka, masaya siya, masaya ang lahat. Pero sa isang iglap may pagsubok na kakaharapin. Pagsubok na anong sakit ang hatid na kulang nalang isumpa siya dahil di malaman kung bakit siya ay mang iiwan. Napapatanong ka tuloy sa sarili ano ang nagawang kamalian, kaya kung wala naman o kayhirap talagang bumangon at tuluyang kalimutan. Nagiging sa araw araw ay palaisipan at nasasabi pang muntik pang masira ang buhay. Pero kahit na ganito man kailangan ang tumayo at magsimulang muli, paghahandaan ang pag krukrus ng landas at masasabi sa sarili kahit nawala ka, ako pa rin ay naging okey.